Zoeken in deze blog
dinsdag 5 september 2017
Nijpende dienstbodennood
Nieuwsgierig geworden door Top Naeffs Aan de poort, dat me zeer beviel, wilde ik ook wat van haar korte verhalen lezen. Daarin vond ik hetzelfde fraaie, ietwat plechtige maar altijd heel leesbare Nederlands als in die roman, en vooral de kwaliteit die deze bundel nog de moeite waard maakt: een verfijnde (en soms ook minder verfijnde) ironie. Die komt het best tot uiting in het verhaal ‘De boodschap’, waarvan ik hieronder de eerste vier pagina’s weergeef.
Toch vallen de verhalen uiteindelijk ook wat tegen, doordat ze wel erg braaf en burgerlijk van moraal zijn. Zo ironisch en bijna nietsontziend als ‘De boodschap’ begint, zo zoet loopt het uiteindelijk af, met een – weliswaar fraai onderkoelde – sentimentaliteit waarvoor Dickens zich niet zou schamen. Op Kerstavond, dat ook nog!
De flaptekst verwoordt het zo: ‘Top Naeff begrijpt deze jeugd. Zij verstaat de vrijgevochtenheid, het quasi-cynisme, de would-be-immoraliteit, want zij kijkt een beetje dieper dan de schijn.’ En de verhalen hebben inderdaad veelal die Libelle-achtige toon, van een schrijfster op leeftijd die het allemaal al heeft gezien en meewarig het hoofd schudt over de onbezonnen jeugd die zich druk maakt om kleinigheden. Het is allemaal iets te lievig.
De eerdere roman Aan de poort kleeft dat bezwaar niet aan: als verslag van een obsessie heeft dat een maniakale gedrevenheid. Tegen het eind van dat verhaal is alle lievigheid er wel vanaf. Dat maakt het zo’n interessant boek.
Anderzijds is Naeffs psychologisch inzicht ook hier meestal raak, en mede vanwege haar stijl, al is die dan wat gedateerd – of misschien juist daarom – ben ik toch blij dat ik dit gelezen heb.
Hier is het begin van ‘De boodschap’:
Zie verder ook dit blogbericht.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Populairst de afgelopen 30 dagen
-
Dit is het begin van de net verschenen essaybundel All Things Are Too Small van Becca Rothfeld, en bij zo’n begin jubelt mijn chauvinistisc...
-
Elke maand een verhaal van James op dit blog? Ik denk dat het dit jaar niet meer elke maand gaat lukken, maar deze maand nog wel. Een heel k...
-
Zien we het nog zitten? Vooruit, een nieuw jaar dan maar weer. Met ongetwijfeld weer wat terrorisme in de huiskamers. Parool , 31-12-1...
-
Gonne van Uildriks correspondeerde dus niet alleen kortstondig met Marcellus Emants , maar heeft ook als eerste een roman van Jane Austen in...
-
Morgen begint de Week van het Korte Verhaal . Dat lijkt me een mooie gelegenheid om hier mijn vertaling aan te bieden van het beste verhaal ...
-
Ik lees graag Balzac, maar het komt er niet vaak van, want in het Frans gaat me dat niet heel vlot af. Helaas is er niet veel van hem in ver...
-
Ik luister af en toe naar oude afleveringen van Ronflonflon , het radioprogramma waarmee Wim T. Schippers als Jacques Plafond in de jaren 80...
-
Het verhaal van Henry James dat voor april was bedoeld, heb ik vorige week al geplaatst . Maar een hele maand zonder nieuwe vertaling is in ...
-
Hier is een nieuw gratis e-boekje. De downloadlinks staan onder aan dit bericht. Op 3 augustus 1895 werd in Het nieuws van den dag d...
-
Ik wens iedereen fijne feestdagen, en mezelf alvast een nieuw jaar met meer blog-inspiratie dan het afgelopen jaar. Bij Kerst hoort een ke...
Populairst aller tijden ooit:
-
Uit de inboedel van mijn vorig jaar overleden moeder dook deze week ineens dit voorwerp op: een etuitje met drie stokjes, ongeveer ter gr...
-
Het is waarschijnlijk het meest zinloze vertaalproject waarmee ik me ooit heb beziggehouden. (En ik maak nota bene ondertitels voor tv...) D...
-
Het vreemde vertrouwd maken, dat is één manier om te omschrijven wat de vertaler doet. En het vertrouwde vreemd maken is wat een goede sc...
-
Eergisteren heb ik hier mijn poging online gezet om hoofdstuk 2 van Thomas Hardy’s novelle The Romantic Adventures of a Milkmaid (1883) in...
-
In een interview met Maaike Hartjes in NRC deze week worden de figuurtjes in haar strips ‘stokpoppetjes’ genoemd. Dat is blijkbaar het eers...
-
De vertaler als romanfiguur, aflevering zoveel. Uit Rob van Essens nieuwe roman Winter :
-
Zoals wel meer mensen die met Suske en Wiske zijn opgegroeid, kan ik die strips nu niet meer goed lezen: te simpel, te krukkig, vaak ook on...
-
Morgen begint de Week van het Korte Verhaal . Dat lijkt me een mooie gelegenheid om hier mijn vertaling aan te bieden van het beste verhaal ...
-
De mannen willen graag dat Hoshi meegaat naar de filmavond op de Enterprise. Zij is immers de vertaler van het schip en ‘We might need a tra...
-
Een goede ondertiteling laat zich vaak niet goed illustreren, want een goede ondertitelvertaling valt niet te veel op. Krankzinnig creatieve...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten