Terwijl de kapitein met enkele anderen hulp ging halen, vond er een slachtpartij plaats onder de achterblijvers. Beacon Island werd vervolgens het "epicentrum van een overlevingsstrijd", zegt Alistair Paterson, professor Archeologie aan de University of Western Australia.Daar is natuurlijk meer over geschreven. In 2001 bijvoorbeeld, De ondergang van de Batavia door Mike Dash, verschenen bij de Arbeiderspers (nog steeds verkrijgbaar). Deze recensie op Historisch Platform geeft er een heldere samenvatting van, die leest als de synopsis van een gruwelijke film, veel sensationeler nog dan het verhaal van de muiterij op de Bounty.
Dat is maar een van de laatste in een lange reeks boeken hierover, die begon met Ongeluckige Voyagie van ’t Schip Batavia uit 1647, gebaseerd op de logboeken van kapitein Pelsaert zelf (waarvan op Archive.org een pdf te lezen is). Johan Fabricius heeft er in 1980 een roman aan gewijd, Het beest uit de zee (ook nog steeds verkrijgbaar), destijds door Ab Visser gerecenseerd voor De Leeuwarder Courant. Volgens die laatste bewijst het verhaal
dat misdaad en geweld niet van vandaag of morgen zijn, maar van alle tijden. Leerzaam en troostrijk voor de hedendaagse mens die jammert over de escalatie van geweld en misdaad in onze tijd.Dat kun je tegenwoordig ook omdraaien, want de gruwelijke manier waarop Jeronimus Cornelisz., de aanstichter van de bloedige muiterij, de overlevenden terroriseerde met een mengeling van godsdienstwaanzin en bronstigheid (hij verdeelde de vrouwen als seksslavinnen onder de mannen die voor hem vochten), doet een beetje denken aan het schrikbewind van IS.
En de daders zijn bestraft, maar op zo’n manier dat je er liever niet op een nuchtere maag over wilt lezen.
.jpg) |
| Wikipedia |
.jpg){kind=link}
Ik heb het boek van Mike Dash gelezen, in de prima vertaling van Tinke Davids - dat was wel prettig griezelen.
BeantwoordenVerwijderenDan ga ik die maar eens proberen.
BeantwoordenVerwijderen