De meer dan honderd jaar oude Juliana Bordereau wordt hier gespeeld door Beatrix Lehmann, destijds 72. De Juliana van deze tv-versie is niet zo’n griezelig dame als in de film The Lost Moment, maar Lehmann is goed gecast en overtuigend – ook in deze scène:
Deze verfilming maakte deel uit van de Britse ITV-serie Affairs of the Heart van Terence Feely: twee seizoenen met dertien afzonderlijke tv-drama’s van 50 minuten, allemaal gebaseerd op verhalen en romans van Henry James. In België, waar deze aflevering in 1976 op de buis kwam, werd de serie door de VRT uitgezonden onder de titel Hartenvrouw. In Nederland lijkt de serie niet op tv te zijn geweest.
Door de goedkoop aandoende studio-look van tv-producties uit die tijd, en het naar onze maatstaven wat trage tempo (dat ik soms weldadig vind), kan zo’n serie nu gedateerd aandoen. Maar het acteerwerk is steeds prima in orde. Ik vind het een redelijk geslaagde dramatisering, die erg dicht bij het verhaal blijft.
Alleen aan het eind vliegen de bewerkers even uit de bocht. Het slot van het verhaal, een (anti)climax die in de novelle in twee fasen wordt afgewikkeld, is hier in elkaar geschoven om de hele handeling binnen enkele minuten te doen plaatsvinden. De zelfbedachte dialoog tussen mevrouw Prest en Tita Bordereau die de scenaristen hebben ingevoegd om deze twee fasen met elkaar te verbinden, is tenenkrommend plat en expliciet.
Lehmanns eigen achtergrond had overigens wel iets Jamesiaans:
Her father was humorist Rudolph Chambers Lehmann, her great-uncle was the painter Henri Lehmann, her brother was essayist and poet John Lehmann, and her sister was novelist Rosamond Lehmann.Een familie die duidelijk tot de aristocracy of art behoorde. Had ze in James’ tijd geleefd, dan kan ik me zo voorstellen dat ze hem zou hebben gekend.
Caramba!
The Lost Moment en deze tv-bewerking zijn lang niet de enige filmversies van The Aspern Papers. Michael Redgrave’s toneelbewerking is eveneens op tv gekomen, óók in zijn Nederlandse incarnatie, en er zijn nog diverse andere films – zoals de Spaanse verfilming Els Papers d’Aspern, integraal te zien op YouTube in een weinig uitnodigende beeldkwaliteit:En er is een Amerikaanse bewerking uit 2010 waarin de handeling is verplaatst naar Venezuela. Dat begint net als Venetië met een V, maar de trailer van deze small budget-film maakt mij toch niet erg nieuwsgierig:
Interessanter dan deze verfilmingen zijn enkele recensies, van The Aspern Papers en ander werk, die ik in oude kranten heb opgedoken. Daarover later meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten