Nix

Een tijdje terug schreef ik over De zwarte spin van Jeremias Gotthelf, dat in 1981 in een vertaling van W. Wielek-Berg verscheen bij Goossens. Het enige wat ik daarover op internet kon vinden, was een afbeelding van het omslag. Die vond ik zo typisch jaren 70/jaren 80. Ik vroeg me af wie de illustrator was. Ik dacht aan Peter Vos, al wist ik eigenlijk wel dat hij het niet kon zijn.

Dat boek heb ik inmiddels in huis en nu weet ik het: het was Robert Nix. Die is vorig jaar overleden. In De Volkskrant staat een uitgebreid in memoriam van Peter de Waard.

Daardoor snap ik nu waarom de stijl van dit omslag mij zo bekend voorkwam: Nix heeft ontzettend veel boeken geïllustreerd. Voor Manteau bijvoorbeeld. Boeken van Hubert Lampo.

Van Jos Vandeloo.

Of van Cyril Buysse (Tantes, dat ik onlangs toevallig gelezen heb — maar als e-boek, dus zonder mooi omslag).

Van Jef Geeraerts.

Van Elisabeth Marain? (Wie?)

Van den vos Reynaerde.

Van de Beatrijs.

Enzovoort enzovoort.
Ik weet niet 100% zeker dat al deze omslagen van hem zijn, maar Google Images wekt wel die indruk.

Dat omslag van De zwarte spin was dus niet in de stijl van de jaren 70 — maar in de stijl van Nix. Die in de jaren 70 en 80 gewoon heel actief was.

Anderzijds: al zoekend naar afbeeldingen van het werk van Nix, begon ik even te denken dat ook het bekende omslag van Jeroen Brouwers’ Zonder trommels en trompetten dan misschien van hem was. Ook daar zie ik die... wat ik maar ‘kleurpotlodenstijl’ noem.

Maar dat omslag is van Peter van Poppel.
Toch een sign of the times dan?

De weerspannige naaktschrijver

Tot slot schrijft De Waard in zijn in memoriam: ‘Een van de mooiste omslagen vond hij zelf dat van het boek De weerspannige naaktschrijver van Rudolf Geel.’ Maar er staat geen afbeelding bij.

En op internet vind ik twee heel verschillende afbeeldingen voor datzelfde boek. Eén van de Bezige Bij:

En één van Manteau:

Ik denk dat ik wel weet welke van de twee van Robert Nix is. Maar ik heb het niet gecheckt.