Bij Kerst hoort een kerstverhaal. Geen Bret Harte dit jaar, maar Thomas Hardy: zijn korte schets ‘Drie niesende dieven’, door mij vertaald. De downloadlink staat onder aan dit bericht.
 |
| Thomas Hardy, portret door Reginald G Eves (1924) bron: Tate Gallery |
De eerlijkheid gebiedt het volgende te zeggen: Hardy was een eersteklas dichter en schreef vreemde, bijzonder originele romans, die je eerder bijblijven door de kracht van afzonderlijke en vaak bijzonder beeldende scènes dan door hun vaak grillige, om niet te zeggen bizarre verhaallijnen. Daardoor zou je kunnen verwachten dat hij als prozaschrijver op zijn best was op de korte baan, maar paradoxaal genoeg was dat juist niet het geval: het korte verhaal was niet zijn forte. Hij heeft in dat genre één absoluut meesterwerk geschreven (‘The Withered Arm’, vertaling in de maak) en nog een handjevol verhalen die ook wel aardig zijn, maar verder vooral veel ongeïnspireerd maakwerk voor tijdschriften. (Dat bracht destijds meer op dan boekpublicaties; misschien nog steeds wel...)
Dit kerstverhaal, The Thieves Who Couldn’t Stop Sneezing, behoort wellicht niet tot zijn allerbeste. Maar het is erg kort, het ís een kerstverhaal, het komt uit een goed hart en... er komt een dier in voor! (Dat niet geslacht wordt.) Wat wil een mens nog meer?
(Oké: dat er een hond in voorkomt. Helaas.)
Dit is de downloadlink naar het Kerstverhaal van 2018 (zip-bestand met Word-document, epub en Kindle-bestand).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten