Zoeken in deze blog
dinsdag 5 september 2017
Nijpende dienstbodennood
Nieuwsgierig geworden door Top Naeffs Aan de poort, dat me zeer beviel, wilde ik ook wat van haar korte verhalen lezen. Daarin vond ik hetzelfde fraaie, ietwat plechtige maar altijd heel leesbare Nederlands als in die roman, en vooral de kwaliteit die deze bundel nog de moeite waard maakt: een verfijnde (en soms ook minder verfijnde) ironie. Die komt het best tot uiting in het verhaal ‘De boodschap’, waarvan ik hieronder de eerste vier pagina’s weergeef.
Toch vallen de verhalen uiteindelijk ook wat tegen, doordat ze wel erg braaf en burgerlijk van moraal zijn. Zo ironisch en bijna nietsontziend als ‘De boodschap’ begint, zo zoet loopt het uiteindelijk af, met een – weliswaar fraai onderkoelde – sentimentaliteit waarvoor Dickens zich niet zou schamen. Op Kerstavond, dat ook nog!
De flaptekst verwoordt het zo: ‘Top Naeff begrijpt deze jeugd. Zij verstaat de vrijgevochtenheid, het quasi-cynisme, de would-be-immoraliteit, want zij kijkt een beetje dieper dan de schijn.’ En de verhalen hebben inderdaad veelal die Libelle-achtige toon, van een schrijfster op leeftijd die het allemaal al heeft gezien en meewarig het hoofd schudt over de onbezonnen jeugd die zich druk maakt om kleinigheden. Het is allemaal iets te lievig.
De eerdere roman Aan de poort kleeft dat bezwaar niet aan: als verslag van een obsessie heeft dat een maniakale gedrevenheid. Tegen het eind van dat verhaal is alle lievigheid er wel vanaf. Dat maakt het zo’n interessant boek.
Anderzijds is Naeffs psychologisch inzicht ook hier meestal raak, en mede vanwege haar stijl, al is die dan wat gedateerd – of misschien juist daarom – ben ik toch blij dat ik dit gelezen heb.
Hier is het begin van ‘De boodschap’:
Zie verder ook dit blogbericht.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Populairst de afgelopen 30 dagen
-
Dit is het begin van de net verschenen essaybundel All Things Are Too Small van Becca Rothfield, en bij zo’n begin jubelt mijn chauvinistis...
-
Net gelezen: Notities van een theoreticus , van Shi Tiesheng. Curieuze, niet zo uitnodigende maar daardoor toch juist weer intrigerende tite...
-
Het is eigenlijk nog een dikke week te vroeg voor een nieuw verhaal van Henry James, maar er is verder weinig te doen, dus hier is er toch e...
-
Uit de inboedel van mijn vorig jaar overleden moeder dook deze week ineens dit voorwerp op: een etuitje met drie stokjes, ongeveer ter gr...
-
Het is waarschijnlijk het meest zinloze vertaalproject waarmee ik me ooit heb beziggehouden. (En ik maak nota bene ondertitels voor tv...) D...
-
In mijn vorige bericht over Coenens Verveling vergat ik één citaat dat me ook nog was opgevallen. Een zinnetje waarmee de hoofdpersoon Hen...
-
Dit is misschien niet het allerbeste, en zeker niet het bekendste verhaal van Henry James. Toch kreeg ik deze zomer zin om juist dit verhaal...
-
In een interview met Maaike Hartjes in NRC deze week worden de figuurtjes in haar strips ‘stokpoppetjes’ genoemd. Dat is blijkbaar het eers...
-
Eergisteren heb ik hier mijn poging online gezet om hoofdstuk 2 van Thomas Hardy’s novelle The Romantic Adventures of a Milkmaid (1883) in...
-
Ineens wist ik weer waar de voorpagina van NRC me dinsdag aan deed denken. Of Robert Smith ook nog ergens mee bekogeld is, weet ik n...
Populairst aller tijden ooit:
-
Uit de inboedel van mijn vorig jaar overleden moeder dook deze week ineens dit voorwerp op: een etuitje met drie stokjes, ongeveer ter gr...
-
Het is waarschijnlijk het meest zinloze vertaalproject waarmee ik me ooit heb beziggehouden. (En ik maak nota bene ondertitels voor tv...) D...
-
Het vreemde vertrouwd maken, dat is één manier om te omschrijven wat de vertaler doet. En het vertrouwde vreemd maken is wat een goede sc...
-
Eergisteren heb ik hier mijn poging online gezet om hoofdstuk 2 van Thomas Hardy’s novelle The Romantic Adventures of a Milkmaid (1883) in...
-
In een interview met Maaike Hartjes in NRC deze week worden de figuurtjes in haar strips ‘stokpoppetjes’ genoemd. Dat is blijkbaar het eers...
-
De vertaler als romanfiguur, aflevering zoveel. Uit Rob van Essens nieuwe roman Winter :
-
Zoals wel meer mensen die met Suske en Wiske zijn opgegroeid, kan ik die strips nu niet meer goed lezen: te simpel, te krukkig, vaak ook on...
-
Morgen begint de Week van het Korte Verhaal . Dat lijkt me een mooie gelegenheid om hier mijn vertaling aan te bieden van het beste verhaal ...
-
De mannen willen graag dat Hoshi meegaat naar de filmavond op de Enterprise. Zij is immers de vertaler van het schip en ‘We might need a tra...
-
Een goede ondertiteling laat zich vaak niet goed illustreren, want een goede ondertitelvertaling valt niet te veel op. Krankzinnig creatieve...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten